Şehzade Ahmed Nuri Efendi (d. 1878, İstanbul - ö. 13 Ağustos 1944, Menton, Fransa), II. Abdülhamid'in ve Nazikeda Kadınefendi'nin oğlu.
Şehzade Ahmed Nuri Efendi, 1878 yılında İstanbul'da dünyaya geldi. Babası, Osmanlı padişahı II. Abdülhamid, annesi ise Nazikeda Kadınefendi'dir. Küçük yaşlardan itibaren özel hocalardan dersler alarak iyi bir eğitim gördü. Sarayda büyüdü ve Osmanlı geleneklerine uygun olarak yetiştirildi.
Şehzade Ahmed Nuri Efendi, babası II. Abdülhamid'in saltanatı döneminde herhangi bir siyasi görev üstlenmedi. Ancak, veliahtlık sırası kendisine gelmediği için taht mücadelesine girmedi. II. Abdülhamid'in 1909'da tahttan indirilmesiyle birlikte, diğer hanedan üyeleriyle birlikte sürgüne gönderildi.
II. Abdülhamid'in tahttan indirilmesinden sonra, Şehzade Ahmed Nuri Efendi de ailesiyle birlikte Selanik'e sürgüne gönderildi. Daha sonra, diğer hanedan üyeleriyle birlikte Fransa'ya yerleşti. Sürgün hayatı boyunca maddi sıkıntılar çektiği bilinmektedir.
Şehzade Ahmed Nuri Efendi, 13 Ağustos 1944 tarihinde Fransa'nın Menton şehrinde hayatını kaybetti. Naaşı, Fransa'da defnedildi.
Şehzade Ahmed Nuri Efendi'nin hayatı, Osmanlı Hanedanı'nın son dönemlerini ve sürgün hayatını konu alan bazı kitap ve belgesellere konu olmuştur. Ancak, hakkında çok fazla bilgi bulunmamaktadır.